dsc00075

De classificatie van lukltcwahiteit is gebasseerd op de uitkomsten van BEA. Als je dit leest gaat BEA uit van standaard emissies bij een bepaald staltype of uitrijmethode van mest. Dit houdt onvoldoende rekening met verschil in bedrijfsvoering. Op ons bedrijf wordt eiwitarm en struktuurrijk gevoerd wat resulteerd in mest met een laag TAN gehalte. De ammoniakale N in de mest schommelt tussen de 1,2 en 1,6 (verschillende jaren) per kuub mest. Wij hebben een aantal jaren door de gezondheidsdienst stalemissie metingen laten verrichten en scoorden hiermee tussen de 0,9 en 2,5 kg ammoniak per dier per stalperiode. Dit is ruim onder de groenlabelstal norm zonder dat wij een emissie arm stalsysteem hebben. Ook is bekent via wetenschappelijk onderzoek bij de famillie Spruit dat slim bovengronds uitrijden van dit soort mest slechts een emissie geeft van 18% in plaats van de 70% van de ammoniak die standaard wordt berekend. Ook is bekent dat het emissie arm aanwenden van mest onder ongunstige omstandigheden (zon en wind) en bij langer meten juist veel hogere emissies laat zien. Als via BEA alleen maar met dit soort standaard emissies wordt gerekent vind ik deze totaal onbetrouwbaar. Veel beter is om naar de totale stikstofbenutting te kijken.N benutting aanvoer N afvoer N milieubelasting krachtvoer/kunstmest melk/vlees per ha per ha per ha %15% 500 75 425 10025% 300 75 225 5340% 188 75 113 2650% 150 75 75 1875% 100 75 25 6100% 75 75 0 0Pas bij een stikstofbenutting van meer 45% wordt de totale milieubelasting (ammoniak, lachgas en uitspoeling) verminderd met meer dan 80%. Dit zegt veel meer dan een cijfer gebasseerd op theoretische aannames.